این اعلام حضور به دوستی است که دوستش دارم و شاید یادم رفته که او هم دوستم دارد ...
امروز آمده ام
تا به او بگویم که دوستش دارم ... هر چند بینمان کیلومتر ها فاصله است ...
تا بگویم دلم می خواهد ساعتها با او به حرف بنشینم ... و شاید نه .. به سکوت ... و اشکهای بی ریایش را نظاره کنم !
تا بگویم همیشه از بودن در کنارش لذت بردم ...
تا بگویم چقدر از شنیدن صدای گاه نا امیدش غمگین می شدم ... و چقدر دل آزرده ...
تا بگویم همیشه تحسین کرده ام صبرش را ، استقامتش را ، استقلالش را
تا بگویم ...
اینجا نه ... قبول دارم که فاصله ها فاصله انداخت بین جسممان و کلاممان ... شاید تکراری باشد این حرف ولی تا بگویم
دلم با توست .. هر چند کافی نیست .... ولی لازم است ...
یا علی مدد
نویسنده : سعیده » ساعت 1:56 عصر روز دوشنبه 87 دی 2